Het dak eraf!

Spierpijn had hij vanmorgen... spanningsspierpijn (en niet zo'n beetje ook)! Zo gespannen heeft H. gisteren op de kraan/trekker en samen met Jan op het laatste stukje schuur gestaan. Met succes heeft hij het in zijn geheel kunnen verwijderen maar dat ging niet zonder hangen&wurgen, blijkt wel weer. Ik had het niet echt aan hem gemerkt maar hij had er zelfs wat slecht van geslapen om uit te knobbelen hoe hij het moest gaan aanpakken. Het ging goed..

Het zag er spectaculair uit en gelukkig voor jullie ben ik vergroeid met dat fototoestel momenteel :)

gelukkig ligt de nieuwe balkenlaag er al in

alles losmaken met de kettingzaag.

voorzichtig de hele handel optillen en NIET achterover laten kantelen de schuur in.

Op geen enkele manier kan ik het gekraak & gepiep van dat oude hout weergeven of anders duidelijk maken hoe indrukwekkend dit was. Maar geloof me maar dat dat het was!





Binnen timmeren de mannen stoicijns verder. Ongeacht de kou, de tocht en vandaag toch ook wel de gestaag vallende regen (waar ze zijdelings toch last van hebben met die klotewind). Ik probeer ze tevreden te houden met koffie, soep, frikandellen en lekkere bokkepoot..ik hoop dat het lukt.

Ook het kantoor zit er nu in en tevens de looplijn vanuit het stuk schuur dat "gewoon schuur" blijft.

Ergens moeten toch ook de fietsen, 's winters de Centaur, Seger zijn scheurbrommer en mijn racefietsje staan?
De eerste rekeningen komen ook binnen dus de laatste slapeloze nacht is nog niet geweest :)
Niet omdat we het somber inzien maar wel omdat het gewoon retespannend is...